Wat een geweldige ervaring is het om ‘Op zee’ te lezen. Allereerst omdat ik de passie voor zeilen deel. Het feit dat Toine Heijmans woorden geeft aan gedachten over navigeren, het spel van wind en water, de elementen van de zee, wegvaren en weer thuiskomen, zijn voor mijn maritieme geest al een feest van herkenning. Het zeilavontuur van een vader, die met zijn zevenjarige dochter van Denemarken naar Harlingen wil zeilen, heeft een geweldige spanningsboog.
Als het verhaal begint, zijn ze bijna thuis. Onverwacht dreigt er noodweer en de zeiler besluit voor de kust van Terschelling te wachten. Punctueel loopt hij alles na om het kostbaarste wat hij heeft te beschermen en dan ontdekt hij dat zijn dochter weg is. Bijzonder om te ontdekken dat een karakter zich ontwikkeld in het verhaal, maar heel anders dan verwacht. Echt zo’n boek dat je na de laatste bladzijde gelijk weer opnieuw kunt lezen. Bovendien zijn de tekeningen van Jenna Arts in het boek geweldig!
Ik heb het boek ooit gekocht voor Ton, vader en schipper. De sticker ‘spreekt dezelfde soort lezer aan als die van Herman Kochs Het diner’ op de voorkant, was een terechte aanbeveling. Ik ben blij dat het aan boord van de Providentia in de boekenkast stond. Ondertussen ben ik ook weer thuisgekomen en kan ik de draad van het bloggen weer oppakken!
_____________________________
Mijn waardering: ****
Op zee – Toine Heijmans | uitgeverij L.J. Veen (2011) ISBN 9789020426557
Dank je wel voor deze mooie recensie. Een boek voor mij, denk ik.