Refomeisje van Annemarie van Heijningen-Steenbergen zou ook een verhaal kunnen zijn in het boek Het leven, maar dan beter, waar ik de laatste keer over blogte. Toegegeven de twee boeken spelen zich af in een heel andere wereld en worden waarschijnlijk nergens samen aangetroffen dan in mijn huis en op mijn blog. De verhalen van mondaine twintigers, die leven zonder God in Parijs, hebben weinig overeenkomsten met de persoonlijke zoektocht naar het heil van een refomeisje wat opgroeit in een orthodox milieu in Nederland. Maar beter is een kwalificatie die Annemarie van Heijningen in het eerste hoofdstuk van haar boekje noemt:
“De wereld, dat waren mensen die leefden alsof God niet bestond. Wij wisten dat God wel bestond. Daarmee waren we niet beter, maar we déden wel beter.”