In juli heb ik Misdaad en straf van Dostojevski uitgelezen. Ik was in deze Russische klassieker begonnen, er kwamen wat andere boeken tussendoor, maar toen Ali Molenaar haar exemplaar had, gingen we samen (verder) lezen, bloggen met hier en daar een tweet. Het eerste deel van mijn leeservaring staat hier, vandaag mijn eindoordeel.

Het lezen van het tweede gedeelte van de roman (deel 4,5,6) en dan vanaf deel 5 vond ik pittig. Om vol te houden las ik een hoofdstuk per dag. Het lag niet aan Dostojevski. Sterker nog er is geen hoofdstuk saai te noemen. Er gebeurt van alles behalve dat waar ik ondertussen zelf naar uitkijk de ontmaskering van Raskolnikov. Hij heeft immers aan het eind van deel één een oude vrouw vermoord. In mijn eerste blog schreef ik nog dat ik het interessant vond al die personages en losse eindjes om ideeën over moraal en misdaad te delen, maar nu vermoeit het mij.  Daarmee doe ik Dostojevski tekort. Als er niet een boekenplank vol met boeken klaar staat, zou ik aan Misdaad en straf het ultieme leesplezier beleven, omdat er zoveel is om te overdenken. Juist nu ik deze blog schrijf, valt mij op hoeveel ik wil zeggen over wat mij heeft geraakt. Spoileralert, dat is deze keer met details over de afloop. Lees verder Wij lezen misdaad en straf (2) →

Er zijn boeken en schrijvers waarvan ik de titels en de namen wel weet, maar die ik nog nooit heb gelezen. Russische Klassiekers bijvoorbeeld. In een enkel geval ken ik een quote zoals: ‘Alle gelukkige gezinnen lijken op elkaar, elk ongelukkig gezin is ongelukkig op zijn eigen wijze.’ Het begin van Anna Karenina van Tolstoj. Vorig jaar hebben een aantal bloggers dit boek samen gelezen. Ik vond het een leuk project om te volgen. Ik ontdekte dat samen lezen een goed idee is om aan een Russische Klassieker te beginnen. Blijkbaar hebben die romans vandaag de dag nog wat te zeggen. Ze worden steeds herlezen en opnieuw vertaald en uitgegeven.

In februari verscheen de nieuwe vertaling door Hans Boland (de vertaler van oa Anna Karenina) van misdaad en straf van Dostojevski. Samen met Ali Molenaar vatte ik het plan op om misdaad en straf te gaan lezen. Wij moesten even wachten op een exemplaar uit de bibliotheek, want het boek kost 45 euro. Voor mij was dit een drempel om uit te geven omdat ik niet zeker wist of misdaad en straf mij zou aanspreken. Als ik nu de prijs wegzet tegenover de prijs van een musicalkaartje of zo, dan is het beslist geen miskoop! (wat een theater) Lees verder Wij lezen misdaad en straf (1) →