In juli heb ik Misdaad en straf van Dostojevski uitgelezen. Ik was in deze Russische klassieker begonnen, er kwamen wat andere boeken tussendoor, maar toen Ali Molenaar haar exemplaar had, gingen we samen (verder) lezen, bloggen met hier en daar een tweet. Het eerste deel van mijn leeservaring staat hier, vandaag mijn eindoordeel.
Het lezen van het tweede gedeelte van de roman (deel 4,5,6) en dan vanaf deel 5 vond ik pittig. Om vol te houden las ik een hoofdstuk per dag. Het lag niet aan Dostojevski. Sterker nog er is geen hoofdstuk saai te noemen. Er gebeurt van alles behalve dat waar ik ondertussen zelf naar uitkijk de ontmaskering van Raskolnikov. Hij heeft immers aan het eind van deel één een oude vrouw vermoord. In mijn eerste blog schreef ik nog dat ik het interessant vond al die personages en losse eindjes om ideeën over moraal en misdaad te delen, maar nu vermoeit het mij. Daarmee doe ik Dostojevski tekort. Als er niet een boekenplank vol met boeken klaar staat, zou ik aan Misdaad en straf het ultieme leesplezier beleven, omdat er zoveel is om te overdenken. Juist nu ik deze blog schrijf, valt mij op hoeveel ik wil zeggen over wat mij heeft geraakt. Spoileralert, dat is deze keer met details over de afloop. Lees verder Wij lezen misdaad en straf (2)
