Deze week las ik twee roadnovels uit. Nou ja Italiaanse schoenen van Henning Mankell is niet echt een roadnovel, maar een groot gedeelte van het verhaal, als Frederik met zijn oude liefde Harriet, midden in de winter op zoek gaat naar een vennetje in het bos, reis ik al lezend met ze mee door in Zweden. Met Een onbarmhartig pad van Gerwin van der Werf, kon in toeren door IJsland en vooral dat is mij waanzinnig goed bevallen. Gisteren schreef ik daarover al een recensie. Maar hoe dit boek zo vlug op mijn leesstapel kwam en wat ik nu nog meer wil lezen, vertel ik je in deze leesweek. Lees verder Mijn leesweek #1907 start een leesclub
Recensie: Een onbarmhartig pad
Het zwarte land is kaalgeschoren door wind en duizend winters. Geen levend wezen heeft er iets te zoeken, zelfs de morsdode stenen ligger er tegen hun zin.
Gerwin van der Werf heeft mij al bij de eerste zinnen van zijn roman Een onbarmhartig pad. De proloog is slechts twee alinea’s waarvan vooral de laatste iets onheilspellends heeft:
“Dat is wat de lifter mij vertelde over Askja. Ik vond het nogal bombastisch klinken, alsof hij voorlas uit een ouderwetse reisgids, Maar hij sprak begeesterd, zonder haperen en geheel uit zijn hoofd.”
Recensie: Liturgie van het alledaagse
Deze week las ik Liturgie van het alledaagse van Tish Warren. Een uitspraak die haar inspireert is ‘Zoals we onze dag doorbrengen, zo brengen we ons leven door’ van Annie Dillard. Ons dagelijks leven heeft een regelmaat en Tish Warren schreef over dat alledaagse, om te ontdekken hoe het gewone leven van christen iets kan laten zien van een christelijk leven. Dit is de spiritualiteit die mij aanspreekt. Nog nooit eerder heb ik direct het effect gevoeld van wat ik gelezen heb. Aangezien dit het laatste weekend is van de maand van de Spiritualiteit, wil ik het met jullie uitgebreid hebben over deze leeservaring. Lees verder Recensie: Liturgie van het alledaagse
Recensie De paradox van geluk
Het is niet zonder reden, dat Aminatta Forna een boek heeft geschreven, wat ik aan de ene kant aantrekkelijk vind, maar tegelijk verschrikkelijk. De paradox van geluk heeft een prachtige cover maar is een dikke pil van 400 bladzijden. Goede levenslessen krijg je niet zomaar je de schoot geworpen. Lees verder Recensie De paradox van geluk
Mijn leesweek #1905 Poëzieweek
Deze week, 31 januari is de Poëzieweek gestart met extra aandacht voor het lezen (en schrijven van poëzie) in Nederland en Vlaanderen. Zo zijn er activiteiten in het land, is er aandacht voor de Grote Poëzieprijs, kun je in de bibliotheek poëziekaarten halen (nou ja niet in Rotterdam IJsselmonde) en bij de boekwinkel is er een cadeautje als je voor minstens 12,50 een poëziebundel koopt. Maar welke? Ik ben afgelopen week al begonnen met het lezen van poëzie ter voorbereiding. Lees verder Mijn leesweek #1905 Poëzieweek
