Laura wandelt met haar vader langs het kanaal. Hij is geïnteresseerd in de binnenvaartschepen die voorbij varen maar haar boeit het nauwelijks meer. Binnenvaart vindt zij een raar woord. 
Haar gevoelens en gedachten gaan op de loop. Ze denkt na over een onderwerp voor haar column over mantelzorg, die ze onder een pseudoniem schrijft. Ze loopt achter met haar bijdrage. De hoofdredacteur, stuurt haar lezersbrief door om haar te motiveren door te gaan. Zij kent hem nog van lang geleden. Ondertussen is het gaan regenen en het schip ‘De Verwachting’ verdwenen. Al in het eerste hoofdstuk van ‘Alles komt goed’ van Rob van Essen komen veel hints voorbij, die later in de roman terugkomen. Laura springt van de ene gedachte naar de andere en de werkelijkheid wordt vager, waardoor de lezer niet goed weet wat er echt gebeurd.
In het tweede hoofdstuk krijgt Rudolf een telefoontje, dat hij zijn vrouw Laura moet ophalen van het politiebureau, omdat zij haar vader heeft nat laten regenen. Rudolf is er niet helemaal bij met zijn gedachten. Eileen, de receptioniste van het reclamebureau waar hij werkt, het meisje met wie hij een affaire heeft, duwde die ochtend een kussen onder haar trui. Wilde zij nu zeggen dat ze in verwachting was? Lees verder Recensie: Alles komt goed
Het is heel goed Marijke, schreef ik in een recensietweet, dat ‘Het was niet alleen maar leuk tijdens mijn depressie’ met grote letters op de cover staat, want ik lach regelmatig naar aanleiding van jouw teksten. Toegeven aan de lach is zoveel makkelijker dan aan alle andere emoties die jouw woorden oproepen. Marijke Groot heeft met behulp van crowdfunding haar gedichten en berichten uit de GGZ in eigen beheer uitgegeven. Marijke timmert al langer aan de weg als het gaat om openheid over depressie of psychische zorg en dan met name op Twitter. 
