Om ervoor te zorgen dat ik blijf bloggen, ook zonder (hele lange) recensies, praat ik jullie voortaan bij in mijn leesweek. Want soms lukt het niet om een recensie te schrijven, zelfs al heb ik een leuk boek gelezen. Als je mij volgt op instagram, dan zie je dat er veel meer boeken door mijn handen gaan, op mijn blog lees je het hele verhaal. Lees verder Mijn leesweek #1841
Het verhaal van een huwelijk
Na al die vrouwelijke schrijfsters uit Noorwegen, nu een mannelijke auteur; Geir Gulliksen. Toen ik mijn zoektocht naar Noorse literatuur voor de zomer begon, sprong deze roman er al uit omdat hij over het huwelijk gaat, maar ik moest wachten tot september voordat hij in Nederland uitkwam. Waar in Zomerhuis van Vidgis Hjorth, waar vooral familierelaties centraal staan, was ik erg nieuwsgierig hoe een roman over een huwelijk zou uitpakken. Lees verder Het verhaal van een huwelijk
Knopen – verhalen van Gunnhild Øyehaug
De vakantie is bij uitstek een tijd om iets anders te lezen dan dat je gewoonlijk doet. Zo had ik voor vertrek naar Noorwegen, op het laatste moment toch een Koboplus abonnement afgesloten, omdat ik geen stapels boeken kon inpakken. Ik heb hem vol gezet met leesvoer die mij tijdens de rondreis door Noorwegen van pas zou komen. Daarbij ook de bejubelde Noorse verhalenbundel Knopen. Nu ik weer thuis ben en de verhalen van Gunnhild Øyehaug nog eens doorneem, bekruipt mij een gevoel van schaamte. Heb ik daar echt van genoten? Lees verder Knopen – verhalen van Gunnhild Øyehaug
De geschiedenis van de bijen
Omdat ik deze zomer naar Noorwegen ben geweest, heb ik mij verdiept in Noorse literatuur. Nou ja een voorzichtige kennismaking. Eerder las ik Zomerhuis van Vigdis Hjorth en mijn tweede boek van een Noorse schrijfster was De geschiedenis van de bijen van Maja Lunde. Dit is wat mij betreft een mustread. Pas door het lezen van dit boek is tot mij door gedrongen hoe belangrijk bijen zijn en dat terwijl ik ondertussen kon genieten van een goed verhaal. Lees verder De geschiedenis van de bijen
Wat ik haal uit Nooit meer slapen
In augustus promoot blogger Sandra het (her)lezen van Nederlandse Klassiekers. Dit jaar heb ik tijdens de vakantie in Noorwegen geluisterd naar ‘Nooit meer slapen’ van Willem Frederik Hermans. Het was bijzonder om het boek te ervaren (zowel in het boek als direct om mij heen) tijdens de roadtrip: Nachten waarin het niet donker wordt, ruige natuur en gestapelde steentjes. Door Nooit meer slapen weet ik nu dat stenen stapelen in Noorwegen een gebruikelijke manier is om een spoor te markeren. Het enige waar ik niet over mee kan praten, zijn die vervelende muggen; nauwelijks last van gehad. Een ander detail wat herkenning opriep, was dat de moeder van Alfred Issendorf recensies schreef. Zij pakt het wel anders aan. Ten eerste werd ze er goed voor betaald al las ze de boeken nooit. Zij haalde haar informatie uit buitenlandse recensies. Over Nooit meer slapen zijn al eindeloos veel kritieken en boekverslagen geschreven, toch blog ik (gratis) over wat het verhaal van Alfred die op expeditie gaat naar Noorwegen in de jaren zestig, bij mij heeft losgemaakt. Lees verder Wat ik haal uit Nooit meer slapen
